O naiwności moja
Ile razy w pole mnie wywiodłaś
Ile pustych słów i gestów pokazałaś
Naiwności moja
Czymże zawiniłam ...
Sercem zbyt miękkim
Myślami pustymi
Naiwności moja
Zadomowiłaś się u mnie
O odejściu nie myślisz
Naiwności moja
Pustkę uczyniłaś
Ile łez wylanych zostało
Naiwności moja
Czyż odejdziesz kiedyś
Czy na wieczność zostaniesz
Naiwności moja
W sercu się zadomowiłaś
Raniąc je boleśnie
Naiwności moja
Błagam odejdz nie wracaj więcej
Lecz naiwność została
By gnębić szargać zniewolić